Ellerimde can veriyor nefesimle yarattığım dirilişim

Uzaktı yanıbaşları bize

Uzaktı var etmelerimiz birbirimizi

Yay oku uğurladı

Geriye ben kaldım

Bir de ıskalanmış bir hayat


Başka bir ruha üfleyemem kendimden

Sende mahkum ettim özgürlüğümü.

Gökyüzüne uçurmak için büyüttüğüm sevdayı

Zincirlere doladım.

Hislerimi temize çekmedim

Yazım bozuktu

Bir ben okudum, bir ben anladım


Bir yerlerde mümkündük

Kader ki o coğrafyada açmadık gözlerimizi

Oralara gitmek için de uğraşmadık

Vazgeçiş mi bu?

Yahut geri çekiliş?

Belki de senle dünün bugünüydük.


Haddinden fazla karıştık birbirimize

Buhar oldum, ayrı kaldık

Seni bıraktım ardımda usulca

Beyaza hayran bir kara gibi dolaştım


Hüznü de dolamanın vaktidir zincirlerime

İçime keder tohumları ekiyorum 

Bin bir enstrümanın gamı yükseliyor derinlerimden

Çığlığımla bölüyorum şimdi bu ruh konçertosunu

Dirilişimi zift topraklarına gömüyorum.