Ben meczuplardanım;

Akli dengemi, hüsn-i dengesizliklerime borçluyum. Vazgeçtim borçsuzum. Dosdoğru düştüğüm uçurumlar var. Beylik laflara gerek yok, çayını hala şekerli içen biriyim. İçimde faşist, dünyaya kapitalist, sevgimde radikal, kahvaltıdan nefret eden biri. Topuğundan iki kurşunla vurulası acılarım var. Boktan teyyare. Ağzıma acı biber sürdüm, toplum sen zahmet etme! Evet evet hükümet eğli bir vicdanım var. Yıl bilmem 1973'te kurulmuş, darbesi cuntası olmuş, içimde aklanmamış mis gibi hükümet.

Çağdaşlarımı yargıladığım, sustukça astığım zibidi maraşellerim var.

En çok mültecilik oynuyorum.

Çok mu biliyorsun?

Yo, hala babasını halk kahramanı sanan bilgeyim. 

Peki kimim ben?

en azından dünyayı sevmiyorum,

Nefret de etmiyorum.

Köpek gibi sevgiye inanıyorum.

Uslu bir veledim. Arada dert olmuşluğum vardır. 

En büyük itirafım da şudur ki:

Lan benim rafımda hala okumadığım kitaplarım var.

Şahsım