beni tanıyor öldürmüş gibi içten 

ama bu bir yalan ve telafisi var

bir kelebekler cehennemi midem

ağzım tuttuğum sözlerin ilk ahmağıydı

kanın nereden aktığını bilmeden dindirmeye çalışmak

ey sevdiklerim uyanın bu sözümle 

ben ölmeyi hiçbir zaman bayılmak sanamadım 


hakkını bilirim uykunun

benden istediklerini çok iyi ezbelerdim 

korktum ama aramızda kalsın yaşam arzularım 

arzularım, benim en sevdiğim düşmanlar

ve kapı çalıyor, seni açıyorum


duymuyorsun ve bunu anla

geldiğim yer geldiğim her yerde inkar ettiğim tek yerdi

hiç soru sormadım

inanmayacağımı bilerek 

bu bir hataydı

beni affetmeyelim

evet beni affetmeyelim ama bana sarılarak


seni bir gülden kanımla kopardım ben

seni kim koklarsa koklasın beni öpecek 

dahası yok ama kendimce bazı tehditlerim var 

seni bir gülden kanımla kopardım ben

seni kim koklarsa ilk önce benim katilim olacak

dahası yok ama kendimce bazı mezarlarım var 

bana inanma öleceğim

ve bana inan sende öleceksin


gitmiyorum buradan hadi sabaha kadar konuş 

çünkü; benim dişlerimin arasında yalnızca kendim etim var 

seni affediyorum

evet seni affediyorum ve yalnızca buna dayanama



Aykut Akgül