Sevdiğim kadın git buradan;
Güz akşamının karartısına kalmadan.
Yanan ağaçların haykırışı,
Ocaksız evlerin dumanı hatırına git buradan.
Sevdiğim kadın git buradan;
Arkana bakmadan, yalnızlığıma aldanmadan.
Göç eden kuşlara, evsizlerin gözlerine bakmadan,
Bu dünyaya insanlık fazladan.
Sevdiğim kadın git buradan;
Düşmüyor ağzımdan sen,
Dinmiyor yüreğimden esen,
Gitmiyor yolcusuz tren, n'olursun git buradan.
Sevdiğim kadın git buradan;
İnsanlık meydanında var bir arbede,
Bu mahşerde yalnızlığımı dindirecek o insan nerede?
Belki denk geliriz başka hayatta herhalde,
Şimdi ne var o güzel bedeninin üzerinde?
Ve sevdiğim kadın n'olursun git buradan;
Dipsiziz, yıkıldı kaide,
Canla başla oldu sözlerimize siper gövde,
O son duraktayız, işte geldi radde,
Sen bakma bana, yine de bu fâni sana hep amade.
Ali Hüseyin Tunç
2020-06-16T02:08:30+03:00Güzel yorumlarınız için çok ama çok teşekkür ederim, gelen beğeniler dahi beni onure etmeye yeterken güzel dileklerinizin uyardırdığı duyların tarifini yapamam. Şiire gelirsek, Attila İlhan'ın Aysen Git Başımdan isimli şiirinden etkilenerek anlık bir duygu şelalesinin gölgesinde yazmıştım. Minnettarım
Şevval Fidan
2020-06-12T02:00:40+03:00Ahenkli şiirler düşünülenin aksine, ilgi çekiyor diye düşünüyorum. Tarzı korurken dizeleri güçlendirmenizi öneririm. Kaleminize sağlık.
Esrik
2020-06-12T01:55:38+03:00Modern şiirin unuttuğu şeyi deneme cesaretiniz ne güzel. Emeğinize sağlık, çok hoş olmuş.