Adem henüz bakir, Havva derilmemiş bir gül idi

seni sevdiğim vakit.

Sen o gülün tacı, ben ise dikeniydim evvelinde.

Arap masallarında anlatılan tanrılar kadar tapılası,

Fars şiirleri gibi cinaslı.

Tam kendimi kaybettim derken birden girme parafıma.

Noktalarla bitmeyecek kadar çok, virgüllerle dinlenmeyecek yorgun ama sana karşı sükutum sabit!

Kaldırma beni ey turabım, ey şilanım.

Tavrını maksat alırken cehaletin,

güderken bir çift gözün örgütlü propagandasını

Lâl olur şikirsiz yüzüm.

Asma ihtimaller dahilinde çirkinleşmesi mümkün olma

yan yüzünü.