Tahta bir paravanda
Pervasızca gülümsedi
Camdan aksetti
Silüet...
Yavaşça belirdi
Aydınlandı, parıldadı
Dudakları büyüdü
O günden beri öpüyorum seni.
Tahta bir paravanda
Pervasızca gülümsedi
Camdan aksetti
Silüet...
Yavaşça belirdi
Aydınlandı, parıldadı
Dudakları büyüdü
O günden beri öpüyorum seni.
Mazhar Ulvi
2020-09-14T02:09:17+03:00Yorumlarınızı değerlendireceğim. Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim. İrem’e cevap vermek istiyorum. Şiirimin oluşumu sadece 3-4 saniyelik bir anıdan ibaret. Beynimde o anın fotoğrafını çektim ve ölümsüzleştirmek istedim. 3-4 saniyelik bir anıyı uzun uzadıya anlatmanın saygısızlık olacağını düşündüm ve o an gözlemlediklerimi, hissettiklerimi döktüm. Teşekkürler
İrem Polat
2020-09-11T04:03:25+03:00Kabiliyetiniz olduğunu düşünüyorum fakat şiirlerinizin geneline baktığımda sanki kelimeler kaleminizden kaçıyor gibi, öyle alelacele, öyle sızmış da devamı gelememiş gibi. Kaleminize sağlık.
Batuhan Oğuz
2020-08-23T18:58:41+03:00bazı şiirler bu kadar olmalı bence,okuduğumuz kadar kalmalı,doyulmamalı hiç. Güzel iş,bol şans.
İbrahim
2020-08-23T13:14:00+03:00Ben de Jean Valjean'a katılıyorum. Okurken devam etsin istedim. Kaleminize sağlık
Jean Valjean
2020-08-23T12:38:17+03:00Üslup umut vadediyor ancak bu şiirde bir şeyler yarım kalmış gibi hissettim. Biraz daha uzun tutulup bütünlük sağlanabilirdi. Kaleminize sağlık.