Devriliyor koca sene karalım

Çarpıntısı bitti yüreğin

Merhametler, iyi niyetler bitti

Kopuşup dökülen yapraklardan,

Sanki hiç dönülmezlere giden otobüslerden,

Gözünde büyümez ki başka şehirlerden

Bize bir temiz hatıra kalmadı.


Kırılıp incinme isterim yine

Şeytanın kucağında sürdüğün o hayat belki

Doğup mucizelerin işareti değil allanma

Durma geri talihin bereketinden

Yan karalım, yan yine pişmeden kesmez bıçakların

Anlamazsın da söylesem ama bil

Öyle hem kovup hem kaçtığın o hayat

Eğreti kalır ellerinde, senin değil.


Tükettik vaatli vakitleri ne acı

Karalım kesme kızıla artık

Doldurdum çilesini bana sorsan

Ve dönerken başında belki niceleri

Üzülüyorum ama,

Uzattığım çiçeği çekiyorum geri.


Umutlar koyuyorum şimdilerde yerine

Seninle diz dize içtiğim sigaranın

Yağmurlar dökülüyor resmine öpüşmenin.

Yüzüme vurduğun fiskelerin,

Bakmasan da benim değil artık.


Aşk mıydı der gülerim o çırpınmalara

Can çekişen bir kuş gibi kıyamet çağıran

Ben ovarken hassas gönlünü,

Sen bilmezden gelir giderken bak,

İşte topraklarla örtüyorum üstünü

Yazık deme, yazık değil karalım.


Şimdi gittiğimiz onca vuslata bedel

Günahımız, ömürlük huzurlara

Merhametten getirdim bu siyahları sana

Karalım doldu vaktimiz, ellerini al.

Bir yol giyindim nereden baksan açık

Kalsın hatırası durduğu yerde,

Hoşçakal.



Fotoğraf: Umut Soyer