Yorgan altlarında hıçkırarak ağlamamalıydı çocuklar.
Ve her şeyi gören Tanrı,
Çocukları görmemezlikden gelmemeliydi.
Kalmamıştı artık bir önemi cennette akan ırmakların.
Yasaklı elmaların.
Kırılmıştı çocuk bir kere çocukluğundan...
Ve artık kızamazdı Tanrı,
Âdem olamadığından...
