İçimde bir heves, yangın gibi,
Her nefeste yeniden başlıyor.
Hayatın dokusu, bin renkli bir rüya,
Tatmadığım her şey beni çağırıyor.
Ölmek istemem, daha vaktim var,
Yıldızlar kadar çok dileğim var.
Bir mevsim gibi değişmek isterim,
Her baharda yeniden filizlenmek.
Tatmadığım tatlar, görmediğim yollar,
Hepsi ruhuma birer davet.
Hayat dediğin sonsuz bir dans,
Ve ben her şarkıyı duymak isterim.
Yeniden doğarım, her sabahımda,
Güneşin altın ışıklarıyla.
Kim bilir, belki de bu heves,
Beni ölümsüz kılar ruhumda.
Yaşamak, var olmak, dokunmak her ana,
Hayatın en saf yerinde bulurum kendimi.
Ve her şeyin içinde, kendimi ararım,
Bildiğim tek şey: Hep yeniden doğarım.
can sarıtaş
2024-12-01T19:42:11+03:00Herkes, zaten ülke batmış, değerler yitmiş mavrasına sığınıp karamsarlığını haklı gösterirken ve maalesef ben de uzunca zamandır böyle hissederken ferah bir sayfa gibi açıldı akşamıma şiirin. Teşekkür ederim.