Bilemedim.

Dokunurken saçlarıma

Gözlerinin süzülmüş olduğunu

Sarılırken sımsıkı

Arkamdaki boya izlerinin

Omzumdaki yüklerin

Senin sanatın olduğunu.


Şimdi ise

Siliyorum.

Kırmızı oldu tırnaklarım

Ama bu boya değil sanki.


Yıldızlı bir gecenin içindeyim

Arıyor gözlerim

Bu karanlığa çökmüş

Yıldızlara küsmüş

Seni arıyorum.


Şimdi anlıyorum.

Sen hiç hak etmedin

Geceyi yücelten yıldızı da

Denizlere hapsolmuş martıyı da



Bir sabah uyanıp

Asla ulaşamayacağın geceyi

Fırlattın denizlere


Şimdi ikisi sana dargın

Belki de sadece birisi.