anlamsız bir ayıba düğümlüyüm
bir çamur mevsiminde gömdüm de geldim ellerimi
fesleğenlerde kanıyorum oysa özlemim güle.
akşamlar diyorum
akşamlar birer hamal yükü
geceleri hesaba katmıyorum bile!
öylesine kirli ki dünya artık
ve ben de temiz değilim artık
bir boşlukta yitiyor çocuk sevinçlerim.
belki de güzel günler
kederimle düğümlenmiş bir ipin ucunda
bana gülümsüyordur
güceniğim herkese
dallarıma konmayan kuşlara da
ıslatmayan yağmura da!
acıma olağanca gücüyle bastıranlara da!
bir çamur mevsiminde gömün beni
bir çamur mevsiminde beni gömün...
