Zıtlıklar içinde bir dostluk
En sessiz yanım,
Gürültü koparken bir yanımda
Diğer yanımın sükûneti.
Sefa , çok gülüp umursamaz geçiriyorsun
şu günleri dedi de
Sanki ekti ömür toprağıma seni Tanrı
Çiçek olarak.
Can yoldaşım,
İlkim'im,
Dostum,
Bu sana karalanmış , yarı bırakılmış,
tamamlamaya gücümün yetmediği
Bir kaç şiirden biri.
Ne kadar büyük beceriksizlik değil mi?
Adam akıllı bir hatır bilen olmaz mı
diyorum kendimi de katarak.
Seni daha tam tanıtamamanın cefası
ile boğuşurken,
Kollarımda unuttuğun saçlarınla
kalleşce dalga geçerek göstermeye çalışıyorum sevgimi.
Ya tam anlatamıyorum ya da tamdan fazla anlatıyorum,
Ama hiç olduğu gibi dile getiremedim şu dostluk sevgimi.
Seni bir kaç kişi daha tanıyor artık ve
görmeden sevdiler.
Kollarımda başını unutmuşsun
Ve eskisine oranla daha çok susmuşsun.
