Bunca insan nasıl böyle gülüp eğleniyor.
Yalnız bende mi var kocaman bir boşluk? Onlarca kilometreden anlaşılıyor zannediyorum ben.
Boşlukla arkadaş olarak, ona rağmen yaşamayı başarabiliyorum.
Boşluğu niye belli etmemeye çalışıyorsun ki? Kendin ol. Nasıl hissediyorsan öyle ol. Ne önemi var kendi duygularına maske giydirmenin. İnsanların aptalca yargıları senin için niye önemli? Yargı koyan insan için ne yaparsan yap en küçük hatanda en istemediğin şekilde etiketlenebilirsin. Kafana takma bunu, kendin olmana bak. Yargı koyan insanda gelişmeyecek, her gün yaptığı saçmalığa devam edecek, sen sadece kendini yoracaksın. Eğer yargılayan kişi senin için değerli ise, senin nasıl hissettiğini bilmeye hakkı vardır büyük ihtimal, senin nasıl hissettiğini bilmeye hakkı olup olmadığını tart bence kendi kafanda. Sonra istersen rol yap, ama bence kendin ol çünkü aksi taktirde ileride psikolojik olarak büyük sorunlarının olma ihtimali artıyor. Rol yapacaksan da sırıt. Gündelik saçmalıklardan bahset. Çoğu insan gibi tepki vermeye çalış.
İçimdeki boşluğa bakıp tebessüm etmeyi öğrendiğimden beri belli etmediğimi düşünüyorum.