Sonsuzluğa Kucak Açar Doğa

Bir insanın kendisiyle vakit geçirebileceği, kendisini dinleyebileceği yegane alandır doğa. En çok doğanın bağrında seviyorum çiçekleri, çimenleri okşayan ellerimi; sonsuz berraklığına ve renklerin ahengine tutsak olan gözlerimi. Daha içten bir aşkla seviyorum duyduğum her bir huzur veren seste kulaklarımın varlığını. İnsanlığın doyumsuzluğuna inat seviyorum doğanın sonsuz kucaklayışını, seviyorum doğanın engin kutsallığını.