samet temür

Seviyor olmanın mucizesiyle çarpıyor içim bir bayram sabahında.

Tebessümün taşıyor dışıma, tutamıyorum gözlerimin parıltısını.

Sevmek şimdi ondan da bende...

Hoşlandığın kızı kucağına alsaydın, canının çektiği çorba tabağında olsaydı, bu çılgınca çocuk oyunuyla kendine işkence etmezdin.