Isırık iziyle yara alan bir elmanın
Çürüğünde saklı yarınım,
Kırmızısı cezbetmiyor bugündeki hayallerimi,
Dalından düşen ham elmanın heyecanı yok
Küflenm...
Yine başımda efkâr bulutları
Satıyorlar hüzünleri birer birer
Düşen her damla yakıyor bu mahşerde beni
Ellerim bomboş sokaklarda
Yürürken girdiğim korku ...
Dünya eteğini savurarak geçiyor
Rengârenk kostümler giymiş her bir insan
İçinde taşıdığı yükler altında,
Sessizce gülümsüyor çocuklar
Ellerine yapışan g...
Sanmakla başlıyor dediler
Sananlarla saydım kendimi
ne Yusuflar geçti
ne de Yakupların gözyaşları dindi
Aktıkça ceketimin iç cebine
Damlalar halinde kay...
Zaman “yoksulu” insanlar artık. Kimsenin kimseye ayıracak vakti yok, sevmeye vakti yok, selam vermeye vakti yok.
Zaman önden koşuyor insanlar onun arkasında...
Şenlikli bir dünyanın ipini çektim
Çığlığı duyuluyor her bir niyetin...
Karışmış toprağa bitkin yürekler
Yalnızlığı taşıyor yavru bebekler
Camdaki buğu k...
anlat tüm bensizliğini bana
bütün sensizliğimden yola çıkarak
ölüşlerden anlam devşirdiğimiz sancılarla
ayaklarından bağlıyor seni
ağrılı bir altı yüz el...
Kusabilsem dünyanın bütün pisliklerinden kurtulabilir miyim
Hangi rüyanın kapısı açılır bana
İnsan pisliği kokan bu sessizlik
Hangi şehrin yalanlarını k...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
