Mustafa Eşki

Dindi yağmurlar,

Dindi nihayet.

Soğuk, nemli bir kafes kaldı geriye

Teklifsiz örtüldü sesim, zihnim

İndiğinde yüzüme o beyaz katreler

bıçak, çok sesli...

Bugün kendim için bir şey yapıyorum ilk kez.

Gözyaşlarımı gizlemek için karanlığa hapsolmama sebep olan hiç kimseyi affetmiyorum.

Bu kuru, içi boş kalabalı...