Eyüp Bulut

Bir koltuk, biraz toprak, temiz hava,

İnsansın doğası çok da karmaşık değil aslında.

Sessizliğin içinden gelen yaprak hışırtısı,

Yetmez mi gönlünü ferahl...

Gözlerinde yokluğumu gördüm sevgili,

Bir köy odasında bekleyen sessizlik gibi.

Nefesine tutundu yüreğim gecelerce,

Ben, kaç hece konuştum seninle kendi yü...

Uzak dur benden yüreğim, korkutuyorsun her zerremi.

Şah damarımda gizli sevgin, zaten en yakını değil mi hislerimin.

Gülümsemen aydınlık gibi, sessizliğin ...

Sen, ezan okunmaya başladığında,

Kapatılan müziklerin hassasiyetini arıyorsun.

Ama asla unutma,

Kimse için o kadar kutsal değilsin bu hayatta.

Hayatın ne...

Sanat, ruhun ayıbını örtmek için kullanılmamalı,

Çıplaklığıyla sermeli, gerçekliğin her anını.

Yokuş yukarı koşarken nasıl terliyorsa bir çocuk,

Nefesi ke...