Derya Marian Akar

Ayna. Dile geldi.

Eskiciden aldığım, mavi çerçeveli, halat desenli, uçları imameye benzer bir süsle kaplanmış. Yer yer atmış maviliğini. Çapı otuz santim et...

Aynadaki değilmişim yüzüm

derimi döktüğüm fayans, yalnızlıktan sen dediğim:

masa, örtü, tül perde, sandalye, tabak çanak, bardak

kaybolan yerli yerindelik...

Saçları tek parça leylaklanmış bir ana kuzusu

İlkyazın taze çocuğu samuraya kafa tutuyor

Kalın bir beyaz

17.17 de karşına çıkan vampirlere vakit ayırmaya...

başkalarının anılarının uzantısı olmaktan sıkıldım

bir idamdan sonrası için yeterince neşeli değilim

bu abuk dünyanın bir parçası olmaktan sıkıldım

dişler...