Cansu ÖZTÜRK

Bir kadın... Hayatı boyunca sevilmek istemiş. Onu asıl sevmesi gerekenlerden göremediği sevgiyi hep yanlış insanlarda aramış. Hatta sevilmediği yerde bilhass...

Bir sonbahar günü...

Sarı, yeşil, turuncu, kırmızı yapraklar,

Önlerinde senin ismin;

Arkalarında benim...

Üflesem uçacak, koysam kuruyacak;

Kim bilir be...

Mavi bir kalem; birde beyaz bir kağıt;

Yeter mi sana duygularımı anlatmaya,

Sen orada otururken; ben burada seni düşünürken...

Gökyüzü "mavi"ydi

Ben sana bakarken...

Şimdi ise "kırmızı"ydı

Sen bana bakarken.

Kuşlar bile mavilerde özgür hisseder

Uçan bir balon ise yalnız

Kırmızı...