Firuze Kundakil

İnsan bu, aç kalmaz

Yer kemirir güzellikleri, sindirip bi de üstüne

hayalleri yer.

hem de başkasının hayallerini..

doyurur kendini bi şekilde

haklı bulu...

Karşındaki sandalye boşmuş gibi

kafanı bile kaldırmadan boşluğa konuştun. ‘Kalkalım.’ Günü istediği gibi geçmemiş uslu bir çocuğun yapması gerektiği gibi on...