İrem Tezyapar

Bazen kendimi bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum. Vakit; gece yarısı. Mevsim; kış. Ağaçların bile ürktüğü, kulakları sağır eden bir sessizlik kuşatmış t...

içimdeki bilinmezlikle geziniyorum koridorlarını

ağır yükler yüklüyorum 

senden doğan her kelimeye

anlamını sorgulamadan yürüyorum

kaldırımları yüksek ş...

güneşin batası yok sanki

kuşların uğurlayası yok bizi 

havalanası yok en yükseklere

güneş değil

dolunay sanki

gece gibi bir gün batımı

dünya yüz tuttu ...

Umuyorum ki

Benim de kendi sözlerimle

Merhabalarım olacak sana yakında

Veda demiyorum

Çünkü aramızda böyle bir kelimenin

Telaffuzu bile yasak bana

O ka...