Elvan Erden

Bir zamanın sızısını çektin bileklerinde

Kaldırımlardan düşüyordun, yol katlanamıyordu buna

Odalarda ağlıyordun, duvarların taşları çatlıyordu 

Hiç farkın...

Ömrümüze bir balta gibiyiz bazen,

Yaralarımız en çok kendimizden.

Ne bir dik duruş ne de tam bir savruluş,

Kendi içinde parça parça bir yok oluş...