Kelebeğin kozasından çıkmak için göğe uçmayı arzulaması gibi kalbimi kurşun misali delip geçen bu hissi öylece tek başına yaşamak mümkün değildi artık...
tutmak ellerini bir rüya halinde, imkansız
imkansız dokunamamak saçlarına 70 mil öteden
bilseydim
şüphesiz öleceğim bir gülüşünle
dönüp bakmamak yüzüne...
Tütünce düşünüp tütünce sövenler
Bulutları mitolojik kadınların
Beyaz şalları sanıp
Ayak bileklerine kadar dumana batarken
Ölüm korkusuyla süslenirler
K...
"Sıradan insanlar sadece zamanlarını nasıl harcayacaklarını düşünürler; herhangi bir yeteneğe sahip insan, zamanını nasıl kullanacağıyla meşgul olur."
"Çok ...
ağıtlar ve ayinler tutuşuyor elimi her bıraktığımda
elsa yüreğin kendisinden habersiz duruyor karşımda
ağrılar somut bulup özümsedikçe bedenimi
affından a...
Üvey, zemheri gözler üvey
Yer gök dört duvar sağır ağır ağır
Düşmedim daha
Ah dar sokak vurgunları
Kaldırın düşenleri ağır ağır
Düşmedim daha
Aya...
Tanrım,
Yazmak eylemi beni sana yakınlaştırır
Anlatırım meramımı usulca
Bilirim konuşman adetten değildir
Tanrım,
Düşünmek beni senden uzaklaştırır
B...
21. yüzyıldayız
Tanrı öldü
Müritleri hala hayatta
21. yüzyıldayız
Dünya savaşları bitti
Ölenler hala çocuk
21. yüzyıldayız
Kapitalizm iktidarda
Devle...
Bembeyaz kar tanesi
Yere düşer kaybolur
Üşürüm yavaş yavaş
İstanbul yanar durur
Ben miyim kar tanesi
Bu şehirde kaybolan
Gittiğim adresleri
Ne bilen n...
Sararıp solmakta yine bir gece
Kaybolan anılarımla ben
Zihnime pervasızca açılan penceremde
Hoş sohbet denemeyecek bir biçimde
Yalnızlığımla oturuyorum
...
“İnsan ne kadar az mutlu, ama erdemliyse, mutsuzluk duygusunun verdiği acı o kadar derin olur; buna layık olsa da olmasa da o zaman durumundan değil, ama izl...
Sonrası da hüzün.
Öncesi de.
Camı açık bir evden giren rüzgar gibi.
Sokuluyor göğsüme rüzgar.
Tam rahatlayacak gibi olurken.
Kapatıyor camı, çekiyor per...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok