Emrecan Akarsu

Bir damlaydım süzüldüm 

Gökyüzünün gözlerinden 

Ruh bedeni koparır mı hiç özlerinden 

Kaçamazsın varlığının gölgesinden 

Yer var mı bana Tanrı’nın cennet...

Kal gitme dünyadan
Uyan bu rüyadan
Dünya sana geliyorum
hep inatla

Al beni erit kalbinin en derin yerlerinde 

Al beni 

Ruhumu yak aşkın en harlı yerlerinde 

Kaybolsun bu karanlık 

Yok olsun mesafeler 

Al beni 

al beni ...

Bu dünya bir kafes mi?

Ömür denen vakit bir nefes mi 

Yüzünde donukluk gözlerinde geçmişin resmi 

Vakit gelince anlar insan bu dünya bir kafes

Ömürse sad...

Eriyen varlığımın ortasında bu ruhum

Söyle ne ile durulurum?

İçimde bir burukluk 

kalbimin ortasında ise kuşku

Sanki bir varmışım bir yokmuşum

Kaç kez y...

Bakınca ızdıraplıdır bu yaşam 

gerçekler acı yalansa bir imtihan

Ruhu tatmin eder mi bu koca cihan

Kafamda düşüncelerle kuruldu bu divan