Bu toprağın kadınları
Bu toprağın kadınları korkularını kırıp çözdüler
Umutsuzlukları yapraklarını döktü
Düşlerini bir çığlık yapıp astılar gökyüzüne
Irmak gibi çoğalarak akm...
Bir Türkü Çağıldıyor
Karanlık basmadan uzaktaki kuşlar ötüşünü kesmeden göğsümüzü gerdik
Gökyüzüne
Suskun bahçelere ışığı bandırarak girdik
Olacaklara dair ezgiler söyledik ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
