eren beker

bir şeyin arasında kalmaya yok yerim

ani kalkışlarımdan önce de tutuluyordum desem

zaten işte bu demirde,

işte gözünü diktiğin tuhaf pencerede

ne biliim
...

dönüyorum 

düğümlerce sabahı uyandırıyorum ardımda 

uyuyan, örtük taşlara tozlarımdan

peşinde paryayı dolaştıran yersizliğe ahımdan paylar bırakıyorum

pa...

Ben bir ardıçın yüzüyüm

Kabuklaşan canımda

Bin yıllık yeniliği 

uyutuyorum 

Ayak diplerime

Ev kuruyorum her sabah

Durarak 

Bakarak 

Gün azalınca ışıl...