Fatma Sabancı

Sonra kan döküldü rüyalara

Renkler karıştı,

Geceler kovalamayı da bıraktı, gündüzleri.

Takvim yaprakları aynı, sayılar değişiyor

Yaşamın yeşilini duvarla...

Ah arsızların cüretkârlığı, kalbi askıda kalmış ruhsuzların kulak kanatan sesleri.

Cehennemin kaçıncı kapısıdır bu böyle?

Nasıl bir nimetsizlik?

Kim ikna etti, özgür yaratılmış ruhların tutsak kalmasına?

İhtiraslarımızın mı kurbanıyız?

Herkes benliğimize eğilsin diye mi bu eğilmişliğimiz?

Başka ses...

Kaç kapısı kaldı, gecesiyle gündüzü aynı olan yaşamın?

Sehpaları ıslatan, iman suyu...

Kaç yarını kaldı, bilgisizliği idrak eden âlimin baharına?

Kapıya s...