Ayşegül Gezgin

“Tut abla, tut.” diye uzattı elime uzun beyaz kumaşı. “Asıl, asıl, şöyle iyici gerdir.”

Tam karşımda duruyor. Gözleri ışıl ışıl parlıyor. İşveli cilveli bir...

Meğer bu kadar kolaymış? Öyle mi? Gözüm fotokopi makinesinin üzerindeki duvara basitçe bantlanmış, kötü baskı resimde, aklım evdeki ustada. Banyo yine akıyor...