Üşüyorum
Boynumda bir takımın atkısı
Kimindir bilmem
Buğulu bir kıraathane kapısı
Renklere kadar küfürler edilen bir yermiş
İçeride konuşuluyormuş geçen...
Yavaş yavaş yürüyorum boş sokaklarda,
Sana ait ne varsa kaldırıyorum rafa,
Yankılanıyor adın, adımlarımda,
Yok oluyorum damla damla.
Yutulan kelimeler gö...
Allah'ı yok bu şiirin ,
Yokluğu tartışılır kahvehanelerde
Varlığı kadife ellerle yırtılır
İnancı insanın midesini bulandırır
Ölüme aday bu şiir
Mısranın...
bazen akşam olunca
manifaturacılar çarşısının vitrininde
duvar kağıdı bakan nişanlı çiftin
dünyalık saadetinin içine sıkışmışım gibi gelir
bilirim ki dün...
Biri bir duvar ördü.
Kendim gördüm herkes kördü.
Ben de sövdüm.
Herkes gördü.
Bize biraz umut lazım, diyalog lazım, karavan lazım.
Herkes güldü.
Ben de...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok