Zehra

Yalnızlık vücut bulmuş koskoca şehirde

Peşimde sürekli bırakmadan ardımı,

Kesiyor yolumu

Boğuyor beni!

Dört koldan üstüme saldırıyor

Şehir geliyor

Üstü...

Boş mu sanırsın aynaları

Boş olan değil aynalar

Hayatlar

Kalpler

Ve de yaşamlar boş,

Aynalar sadece yansıması gerçeğin

Sensizliğin yansıması aynalar 

...

Önce, dünya sessizleşti,

ardından karardı gökyüzü üstüme

ve yeisler aldı benliğimi

sarıp sarmaladılar her şeyimi, her şeyimi...

Karanlıkta kaldım kimse...

Aylardan ocakmış

Hava ağır mı ağır

Üstüme geliyor bulutlar

Yolumu kesiyor rüzgar

Yorgunum bu ağır havada

Fakat karşımda sen işte...

Kurşunlar

...

saf duygular bozuldu içimde

yamalı kaldılar defterimde

hepsinin üstünde bir anı

yaşarken biz kirlendi hayat

yazarken temizler düşler belki

tozu kalır ha...

Duygular, asıl benliği insanın içinde

bazen bir bulut gökte süzülen

boşlukta, sonsuza giden...

Bazen bir çiçek kalpte

acıda doğmuş

kan yapraklı bir çiç...

Kalbim harabat

Ben harabati

Virane sokaklarda

Hayalinin ardında

Sürgün bu dünyada

Kelimeler var yüreğimde

İçinde giz hüzünler

Afazi olmuş dilim,

Yüreğim konuşuyor

İnsanlardan saklanıyor belki

Acılarını almış içine

Yeisler altında ...

aşkın ışığı karanlıktır

nasıl olur peki?

naranlıkta, her şeyin aydınlandığı yerde

aşk doğar kendiliğinde

hiçliğin içinde

aydınlıktaki körlerin hayalinde...

yüzün gizler kendini karanlıkta, kimden?

insanlığın uzağında, derinlerinde evrenin ve…

benden uzaktasın, titriyorum şimdi

üşüyorum, alışmış beden karanlığ...