Hamza SURAL

Seni, şarabı derde sürükleyen bir öfkeyle yazıyorum!

En acımasız mısraları,

gafil avlayan duyguları tatmak zorundayken akıtıyorum

Zehrim bütün damarlarımd...

Dağıtıyor geceler bilinmezliğin sahici yüzünü

Çocuklar koşuyor etrafımda

Ellerinde kır çiçekleri,

Çiçeklerle, çiçeklerle var oluyorlar.

Onlar ki sarmalıy...