Kambur bir ilkenin sahibi bedenim
Tasasız atılan onca kahkahanın ardında
Yitik bir senfoni
Metruk evlerin artığı
Karanlığın yankısı göğsümde
Gece soluk ...
Ben kimdim? İçimde gezdirdiğim ölü topraktan başka?
Kendine dönüp baktığında kemiğinin etrafını saran o eti bile çok tuhaf buluyordu. Onun acıması, kızarıp...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok