Demek ki yetmeyince yetemiyormuş insan. Ne ki bu, insan her hâliyle çabalasa da yetemiyormuş birilerine.
"Sandım ki kalbim yerinden çıkacak bu dünya
hengâmesinde!
Ben Yunus değilim, bu tufan beni yutar.
Ben İbrahim değilim, bu ateş beni yakar."
bunca vakit göğsümde taze kalan
çiğ, ıslak yorganların sarıldığı
bir yangın, bir bekleyişle sürüyor zaman
ancak bu utancıdır kuru mendillerin
her öykü bi...
kendime battım.
öyle yakışmıyor ki yaşamak ellerime,
hangi aynaya dönsem hep aynı kalabalık
ve kendini sakınmaya meyilli bir taç utangaçlığı.
nerede must...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
