kendimizden ayrı ikimize benzer tükenmişlerdik
kimden geçsem kendimdi
sırt dönüşlere denk düşendim
üşüyorum
göğsün mermer taşından vilayet
eli boş geli...
o gün
insanlığın son kez öldüğü gündü
yeni kirli sayfaların koynunda
kanayarak
titreyerek dizlerimiz üstünde
yanarak ve yakılarak ve boğularak
ve düşe...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok