Canpolat Köremen

Ey topraktan yaratılan gözlerinde bile yerim olmayan

İnci tanesi dökülen çehresinde durgun fırtınalar kopan

Kırık bir kalpte, buruk bir sevdayız el ele sen...

Bir yıl önce yine bu geceydi hayat

Var olduğumu ilk kez hissetmiştim bir kalpte

O tatlı tebessümün saçılıyordu gül yüzünden

Aydınlatıyordu ruhumun solgun...