Nazım

Ruhum, hayatı tutan ellerim

Sen bu kadar kara,

Bu kadar gece olamazsın

Suyun dinçliği yok üzerinde

Güneşin pırıltıları

Ve

Eski kokun

Artık sevmek renk...

sen her zaman duruyorsun

yerleştirilmiş vazo gibi

köşede

saklı bir el çıkıyor

ardından

ağzın üçgen biçiminde

gözlerin kare

perdelerini kapatmışken
...

Göğü kucaklayıp getirdim sana
kokla
açılırsın

*
solmuşsun
benzin sararmış
yorgun bir işçinin yüzüne benziyor yüzün
öyle bükük bakma bana

*

çam ...

Doğduğum şehre küskünüm
Bu bir
-mış gibi yapamıyorum
Bu iki
Ahitlerine
Sırtını dönenlerle
Aynı safta duramıyorum
Bu üç
Anla beni

Sonra, varlıklı bir adam konuştu:
"Bize vermekten bahset."
Ve o cevap verdi:

*

"Sahip olduklarınızdan verdiğinizde,
çok az şey vermiş olursunuz;
Ge...

İçim t(aş)tıkça kaleme sarılıyorum.

Sarılıyorum da kalemime sığamıyorum.

Çünkü zerresine kadar dökemiyorum kâğıda.

Bazıları saklambaç oynuyor benimle, bul...

Duydum ki baharlanmış kalbin,

Kışım ısıtmadı mı seni?

Hayrolsun.

Duydum ki ,

Şemsiyesiz dolaşır olmuşsun,

Yağmurum ıslatmadı mı seni?

Hayrolsun.

Vah o...

Akşam, Vincent'in tablosundan daha tatlı. Ama şerbeti biraz fazla. Rüzgâr püfür püfür eserken yine ne oldu biliyor musun? Yazasım tuttu. Yaşayasım tuttu. Gez...

Bir günümüzü de mütebessimâne yanlıyoruz. Yo bilerek karşılamak demedim. Karşılamak yok, insan sevdiğini karşılar, seviyor olduğunu yanlar.

Doğrular doğuran...