Gözlerinden bin kara
Gecelerden maviler
Aşikar bu gökleri
Yokluğunun yorduğu
Uzun, yollar değil yalnız
Yollardaki sevgiler
Ortada bu yolların
Yokluğ...
Zulmet içinde kalmış ruhların nuruyla aydınlandı gece. Geceydi yazdıran bu satırları ruhuna, parlamıştı tüm efsunlu güzelliğiyle. Yıktı birer birer prangalar...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok