Bugün bir ağaca uzanıyorum
Kendime dokunur gibi
Nefesimle birlikte tükenen
İsmail’in bıçağa hayran oluşu değil mi?
Böyle hapsolmuştu güneş
Böyle anladı ...
Tılsımına ilerleyen saatlerindeyim
Kayboluş serüveninde
Daldım ıssızlığa, sisli göldeyim
Yalnızca...
“Buradayım“ diyen sesin arkasında
Duyduğum ney´di
...
yine üşüyorum,
bu samimi sandığım soğuklukta
yine bakıyorum etrafıma,
göremiyorum, kaybolmuşlar?
bir kağıt var şimdi elimde,
yazar, durur, ağlar, dururu...
Bir kadın var
Uyku uyuyamıyor geceleri
Herkes uyuyor o uyuyamıyor
Sabah ezanını duymadan gözleri bile kapanmıyor.
Bir kadın var
Geceleri zihni genişliyo...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
