Emirhan Oruç

Benden öteye bir yol da var elbette şu göğün altında

Ama kendimden başka yol bilmiyorum ben

Bütün gitmelerim hep kendime bu yüzden

Bütün kalmalarım da öyl...

Kalemim dışında bir şey yok elimde

Kalemim elimde, ellerim ceplerimde

Duruyorum öylece yerli yerimde

Ki durmak bir isyan biçimidir akıp giden zamana

İsya...

Bir ameliyathane oluyor yine hiç olmayan şahsi odam

Ve ben ebesiyim yine kronik doğumların

Öyle ki doğururken güneşi, bir kez daha ölüyor gece

Bir kez dah...

Hüznü asmışlar yüzüne, yüzün çökmüş

Görüyorum, söndürmüşler gözlerindeki ışığı

Karanlık hiç yakışmamış gözlerine

Bir mum yak, umut yolunu bulamaz karanlık...