Osman bahadır odabaş

Sana bir daha dokunmam, 

Bana nasıl yandığımı hatırlatır. 

Sen hatırlayamazsın belki,

Ama ben hiç unutamam o yangını.

Anımsamak istersen eğer,

Kül olan ...

Tozlanmış hasretinin kokusunu soluyorum,

Zaten kim havalandırabilir ki nem tutmuş ruhumu?

Yalnızlık çöker gece gibi ve hırıldar ölüm sessizliği.

Sensizlik...

Tesadüfler kaderden dolayıdır,

Kader ise kesinlikten oluşur.

Ben seni bir tesadüften ibaret sandım belki ama,

Hayatım boyunca seni seveceğim kesindi.

Günahlar kırgın ayrılığa

Sevdalar kırık kalemim

Ya kader unuttu yazmayı

Ya canımı almayı ecelim

Ruhuma kanaviçe işlerdi

Dalıp gidişlerin

Gün batımı kız...

Ne için yaşıyorsun?

Bu hayatı ne biçim yaşıyorsun.

Karşında uçsuz gökyüzü, açık pencere dururken

Sen aptal bir sinek gibi cama çarpıp duruyorsun.

Nefesin...