Pesimistruh

Bugün bir karınca yuvası bozdum.

Ezildim, büküldüm, un ufak oldum.

Özüme dönmek istedim, toprağa.

Yalan dünyadaki gerçek uçmağa.

Toprak bahanem, nefsimi ...

 Onca şey arasında bir şeylerin eksilmesini isterken sürpriz gibi gelen fazlalıkların acısını saklıyoruz yüreğimizde. Buna dert deyip altında eziliyor olmamı...

İlkokulda kendi kendimize seçtiğimiz kişileri sevdiğimiz ve bir süre unutulmaz bir aşk acısı çektiğimiz sonra yine kendiliğinden vazgeçtiğimiz geldi aklıma.

Severim Orhan Veli’yi

ve aynı yaştayız

Ölüm denilen o telaştayız başka başka günlerde

Biliyorum kuşlar uçacak gece

Gökyüzü rüştünü ispatlayacak 

Kayaca...

Şimdi ben boğazıma düğümlenen, gözlerimi dolduran, yüreğimi dağlayan tüm bu acılardan sonra bir nefeslenip yürümeye devâm edeceğim. İçime sıkı sıkı bağladığı...

5

Sarılıp yatmak mümkün değil bende senden kalan hayâle.
Halbuki sen orda, şehrimde gerçekten varsın etinle kemiğinle
ve balından mahrum edildiğim kırmı...

Sen de çok güzelsin de yanlış yaşamın iktidarı olmaya çabalıyorsun. 

Güzel olmayan bir tek kalbin var, darbe girişimlerini başarısız kılıyor. 

Oysa ki bakı...