Ne çok severdim mahallenin altın saçlı çocuklarını
En karası bendim bizim tayfanın, bu yüzdendi sanırım
Leyla bir savururdu saçlarını,
Güneş eriyor sanırd...
Anla ölümler görüyorum
Dünya bir kazan gibi fokurdarken insanlarla
Bakışlarımı çeviriyorum
Aynaları buluyorum kendimi bilmiyorum
Sen yaşamak diyorsun
Be...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok