Samet Karabulut

Şimdi neredeyim

Ve kim bu içimdeki ben

Bilmiyorum

Tükeniyor ellerinde ve dinmiyorum

-

Konuşmakla coşan yırtık arlarımızda

Bak buradan dönülür hayata kısa yoldan

Dikenli otları süpürürken ses tellerin

Bağırışıyla iç sesin, doğada çınlanır ya...

Her gece sebepsiz acılar boğuyor beni.Tam iyi olmaya başlıyorum başka bir üzüntünün esiri oluyorum.Ne zaman geçer bu hisler bilmiyorum.Şimdilik buraya yazara...

Periler ülkesinde bir peri yaşarmış

İntiharla doğmuş ve anlamını aramış 

Müziklerle uçmuş bulutlarda uyumuş

Herkes onu çok severmiş, 

O kimseyi sevmemiş....

Seslensem, seni bulur mu sesimin yankıları

Durdurur musun benim için zamanı

Art arda kapanan kapılar önünde yorgunum

Isıtan ellerin, gülen gözlerin, gecel...

Sen değil bendim

Tüm bu umudu ateşleyen.

İçim her sızladığında şimdi

Kendime sarılıyorum yeniden

Bir nefes ve ölmeye yatmak

Yaşamanın çığlığı gözkapaklarımda

Ağırlaşıyor günün ötekileştirdiği her şey

Kavgayla çoğalıyor yalınlık

Kimse bana yeryüzündey...

Vadettiğim gül bahçelerimden uzak yüzüm!

Sana sadece karlı evlerin çatılarından bahsedebilirim,

Kıskıvrak yakalanışımdan,

Kulağıma fısıldanan fetvalardan....

İnan yapamıyorum

Karanlık gecelerde

Issız bir köşe sığınacak

Gözlerime bakacak

Benden kaçmayacak

Kim?

Duvarlarla konuşur,

Sessizliğe sığınır oldum...