Sanatı acıyla harmanlayan...
on yedi sıfır yedi
günyüzü görmemiş ay,
şiir görmemiş dünya gibiyim
dünyaya bu satırları bağışlarken.
simsiyah güneşin
bembeyaz gecenin
tam ortasındayım.
usul usul yaklaş...
O Gün Gelip de
Yavaş yavaş ölüyoruz...
Gün yavaşça gülümserken bize biz sessiz sedasız ölüyoruz.
Kimselere çaktırmadan, farkına bile varmadan her gün bir kolumuz, bacağım...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
