patika
sızan ışıklarla zar zor kendime açtığım taşlı patikalar,
kendime yarattığım narin, buğusu üstünde
şimdiyse kimsesiz dünya.
gittim, yollar yürüdüm, ağladım...
Düşler
Şimdi
Düşlerimi kaldırdım ayağa,
Gerçeğin ölüşünden saklayarak
Böyle miydi dünya?
Çarşafımda karafatma ölüsü
Uçsuz bucaksız odamda bir başıma.
Ve tavan...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok