Sınırı olmayan sancıların dizlerinde büyüdüm ben. Sanrılar göz kapaklarımın altında saklambaç oynarken, en dipsiz karanlıkların içinde bile “hüzün” isimli eb...
Ben pek de bir gelecek vadetmiyorum kendime, düşünüyorum son günlerde. Acaba üstümdeki bu rahatlık niye? Muhtemelen tüm sorumluluklarım çığ gibi üstüme gelme...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok