bir şarkı çalıyor, istemsizce mırıldanıyorum. bu şarkıyı çok sevdiğini biliyorum, seninle ilgili hiçbir şeyi unutmamış olmak canımı sıkıyor. oysa sen, beniml...
“arama beni” diyor. “tamam” diyorum, “zaten kimi arayacağımı bilemediğim için seni aradım. bir nevi alışkanlık benimki.” gülümsüyor, görmüyorum gülümsediğini...
