abdurrahman kandemir

Sevginin iyileştirici gücü damarlarımda

Oysa yalnızım bir sahil kenarında

Aklımı dolduruyor güzelliğin

Bütün ihtişamıyla

Bitmiyor neden sensiz sabahla...

Yükseğe,

Gittikçe yükseğe dikiliyoruz.

Kömür kokmuyor terimiz

Ellerimiz temiz, tanrı katını istiyoruz.

Toprak yağmıyor üstümüze

Güneşe hasret değiliz.

...

bu dengesiz organizmam

hücresi bir olmayı bilmezlerce zavallı

saflığı varoluşun en büyük yanlışı

hayatta kokmuşa gıpta edemem

temizliğime düşmanlaştım

d...

Üşüyorum, beni ısıtacak tek ceketim vardı sanki, onu da alıp gittin. O ceketin ceplerinde yıllardır doldurduğum duygularımı da götürdün. Sadece bana aitti o ...