Vazgeçmedim. Önüme çıkan duvarları teker teker kırmaktan asla çekinmedim. Her şeye rağmen içimdeki sevgi tohumlarını bir yerlere ekmekten alıkoymadım kendimi...
Akıl hastanesinin bahçesinde sigara içiyordum. Merakımdan sanırım, bir şekilde orada buldum kendimi. Kendi halinde, oldukça normal davranan, yüz çizgilerinde...
Hani derler ya kitap okuyan birkaç hayatı yaşamış sanrısına kapılır diye. Bence aynısı şarkılar içinde geçerli. Şarkıyı dinlerken Ankara'da adımlar attım, me...
Günün bu saatleri parça parça
doluyorsun içime.
ve gözlerimden
uyku yerine
bakışların damlıyor gibi.
yüzünde gördüğüm gülücüklerin,
toplamına eşit ömrü...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
